Rozdział 6

-No ja, a czemu pytasz. –mówi Jakub.

-Ale ja jestem głupia. –mówisz.

-Co? –pyta Michał K.

-A co jeszcze z tego zdarzenia pamiętasz? –zwracasz się w stronę Kuby.

-Pamiętam, że jak składałem zeznania policji przyjechała córka tych co zginęli. Na moje oko miała 15, 16 lat. Nie chcieli jej tam dopuścić. Jak skończyłem zeznania ona siedziała na krawężniku i płakała. Poszedłem wtedy do niej i zapytałem czy to byli jej rodzice, odpowiedziała, że rodzice i siostra. Mówiła tez, ze siostra miała raka, jechała na operację. Rozmawialiśmy jakiś czas. Cały czas płakała. Na końcu naszej rozmowy powiedziałem jej…

-Teraz twoi rodzice wraz z siostrą patrzą na ciebie teraz z nieba i nie chcą, żebyś była smuta. Będą przy tobie każdego dnia żeby cię wspierać, pomagać więc nigdy nie przestawaj wierzyć, że odeszli na zawsze. –powiedziałam równocześnie z Kubą. Siatkarze patrzeli na mnie zdezorientowanym wzrokiem.

-To byłaś ty? Pyta.

-Tak. –odpowiadasz. –Nawet nie wiedziała, że to ty.

-Mniejsza z tym. Cholernie się zmieniłaś. –mówi.

-Ile ty wtedy miałaś lat? –pyta Bartek.

-Jeszcze miałam 15 , do 16 brakowały mi niecałe 3 miesiące. –odpowiadasz.

-Kuba, skąd ty takie słowa wytrzepałeś? –pyta Grzegorz K. Kuba wzrusza ramionami.

-Nie wiem nawet. One po prostu tak same z siebie wyszły. –odpowiada.

-Ale pomogły i to cholernie. –mówisz. Kuba się delikatnie uśmiecha. –Dobra koniec tego tematu. Proszę.

-Dobra. –mówi Kosok.

-To ty masz 22 lata? –pyta Ruciak.

-Taaaak. –mówisz. –Wiem stara jestem. –na te słowa wszyscy zaczynają się śmiać.

-Już 13. –mówi Ignaczak.

-Za 2 godziny obiad. –dopowiada Zbyszek.

-A ten ciągle myśli o jedzeniu. –narzeka Kubiak.

-Oj tam. –ZB9 macha ręką.

-Macie jeszcze jakieś pytania? –przerywasz im. –Bo jak nie to spadać.

-Pewnie, ze mamy i to dużo. –mówi Igła.

-No to pytajnie. –mówisz i wygodniej siadasz na łóżku.

-Oglądasz siatkówkę? –pyta Kosa.

-Oczywiście.

-Jakiej drużynie kibicujesz? –pyta tym razem Igła.

-Kolejne proszę. –mówisz.

-Tak łatwo się nie wymigasz moja droga. –mówi Winiar.

-Jak załatwisz mi koszulkę Lodmana to będzie dobrze. –mówisz do Pita po cichu żeby reszta nie słyszała.

-Nie ma sprawy. –mówi radośnie. -Ona jest nasza panowie. –zwraca się do wszystkich.

-Tak ! Wiedziałem. –krzyczy radośnie Ignaczak. Chłopacy z Resovi przybijają sobie piątkę.

-Resovia? Serio? –pyta Winiar.

-Nigdy nie myślałaś żeby kibicować ZAKSIE? –pyta Zagumny.

-Nie. Kiedyś kibicowałam Skrze, ale… -przerywa mi Michał W.

-Ale, czemu kibicujesz teraz Resovi? –pyta.

-To może tak, jak miałam 14 lat kibicowałam Skrze, tata zawsze kibicował Resovi, siostra i mama znowu Zaksie. Po roku moje poglądy się zmieniły i zaczęłam kibicować Resovi. Mimo, ze plasowała się na 7 lub 5 miejscach kibicowałam jej z całego serca. Darłam się przed telewizorem. Najlepsze były mecze gdy grała Resovia-Zaksa wtedy to się działo. No i w sumie do teraz mi tak zostało, że kibicuję im, a nie Skrze. –powiedziałam.

-Łeee. –mówi Winiar.

-Mogłaś też kibicować Zaksie. –mówi Guma.

-Nie Resovia jest lepsza. –szczerzy się Ignaczak.

-Popieram. –mówisz. –A i chłopacy dziękuje za Mistrza wygrałam 500zł. –szczerzysz się.

-Za co? –pyta się Kubiak.

-Wygrałam zakład z koleżanką.

-To kto w przyszłym roku zostanie Mistrzem Polski. –pyta się Bartek.

-Myślę, że Zaksa i Resovia maja szansę. –mówisz. –No, ale to raczej Resovia zostanie Mistrzem. –uśmiechasz się.

-Nie dajesz Skrze szans? –pyta Zatorski.

-Sorki, ale nie. –mówisz. –No co takie moje zdanie. –dopowiadasz widząc zabójczy wzrok Michała.

-Grasz w siatkówkę, albo grałaś? –pyta Marcin, a ty nie wiesz co powiedzieć. Przyznać się czy nie? To pytanie siedziało w Twojej głowie. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mamy 6 ! :D Humor dopisuje ^^ Pol;ska wczoraj wygrała, a dzisiaj? Pewnie tez :) Jaki wynik obstawiacie?